Της Ελένης Νικολαΐδου*

Είναι γνωστό ότι οι θρησκείες έχουν την ικανότητα της «πλαστικότητας» ανάλογα με το οικονομικό μοντέλο της εποχής. Διαφορετικός ήταν ο χριστιανισμός στους πρώτους αιώνες και στο Μεσαίωνα και διαφορετικός σήμερα στην Ευρώπη του σύγχρονου καπιταλισμού.

Γράφει η Στέλλα Παπαμιχαήλ

Η συνθετότητα του φαινομένου της κακοποίησης των γυναικών από τους συζύγους/συντρόφους τους, συνέβαλε στη δημιουργία και επικράτηση στερεοτυπικών αντιλήψεων που κινούνται στη σφαίρα της μυθολογίας.

Βασιλικής Πετούση-Ντούλη, Επίκουρης Καθηγήτριας, Τμήμα Κοινωνιολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης

Στο παρόν άρθρο επιχειρείται επιλεκτική και συνοπτική αναφορά στον τρόπο με τον οποίο η διαπραγμάτευση του περιεχομένου των εννοιών της ομοιότητας και της διαφοράς ενημερώνει έμφυλες προσεγγίσεις στο έγκλημα, την εγκληματικότητα, το δίκαιο και το σύστημα απονομής ποινικής δικαιοσύνης.

Ντίνα Βαΐου, Γιώργος Μαρνελάκης, Ρούλη Λυκογιάννη

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
ΔΠΜΣ: Αρχιτεκτονική και Σχεδιασμός του Χώρου
Κατεύθυνση: Πολεοδομία και Χωροταξία

Το ζήτημα των Σεγκρίων και η θεωρία της επιτελεστικότητας

Ντίνα Βαΐου, Γιώργος Μαρνελάκης, Ρούλη Λυκογιάννη

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
ΔΠΜΣ: Αρχιτεκτονική και Σχεδιασμός του Χώρου
Κατεύθυνση: Πολεοδομία και Χωροταξία

Το ζήτημα των Σεγκρίων και η θεωρία της επιτελεστικότητας

Ράνια Μαρκαντά

Αθήνα, Σεπτέμβριος 2012

Α Μέρος) Η φεμινιστική θεωρία
Βασικές έννοιες και ιστορική αναδρομή

Σάσα Λαδά, αναπλ. καθηγήτρια, Τμήμα Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ

Το θέμα του εάν ο χώρος έχει έμφυλο χαρακτήρα, μπορεί να χαρακτηρισθεί ως έμφυλος, και εάν ναι, πώς αποκτά αυτά τα χαρακτηριστικά, είναι ένα θέμα προβληματικό. Πολλές ερωτήσεις θα μπορούσαν να διατυπωθούν για το πώς παράγονται οι έμφυλοι χώροι. Η εισήγηση θα διαπραγματευθεί το ερώτημα μέσα από την ανάπτυξη διαφορετικών προσεγγίσεων.

Ο ρόλος των γυναικών στην κοινωνία είχε μια διαχρονική αξία: αναπαραγωγή, φροντίδα συζύγου και ηλικιωμένων, ανατροφή παιδιών, φροντίδα σπιτιού. Για πολλούς αιώνες οι γυναίκες θεωρούνταν κατώτερα όντα, με ικανότητες περιορισμένες μόνο στο να αποδίδουν στις προαναφερθείσες εργασίες και φυσικά ούτε λόγος στο να ανακατευτούν με την απόκτηση ή την παραγωγή γνώσης.

Το πρόσημο του φύλου επισκιάζει τόσο απόλυτα την ταυτότητα της γυναίκας ώστε ανά πάσα στιγμή οφείλει να επιβεβαιώνει τον εαυτό της ως γυναίκα και να κάνει εμφανή στους άλλους τα αποτελέσματα αυτής της επιβολής που ενσωματώνεται και ως αυτοδέσμευση. Η διαδικασία αυτή κλέβει φυσικά από την ίδια κάθε στιγμή της ατομικότητάς της.

Των N.Benelli, C. Delphy, J. Falquet, C. Hamel, E. Hertz, P. Roux

Εάν υπάρχει ένα φεμινιστικό ερώτημα που αξίζει βαθύτερης μελέτης επειδή είναι σύνθετο και αποκαλύπτει θεμελιώδη διακυβεύματα για τις υπάρξεις μας είναι το εξής:

του Daniel Mang

Στο κείμενο αυτό επιχειρείται μια ανάλυση των τρόπων που το φύλο, η φυλή και η τάξη υποστηρίζουν ως σχέσεις εξουσίας η μία την άλλη, εντατικοποιούν και εμπεδώνουν τις ιεραρχίες, καθώς εσωτερικεύονται από τα υποκείμενα που τις φέρουν. Η μυστικοποίηση αυτή, που προϋποθέτει το κοινωνικά αυτονόητο και το αναπαράγει εκ νέου, αποκρύπτει τις σχέσεις εξουσίας.